Anna Margrét Stefánsdóttir fjallar hér um afar persónulega lífsreynslu og veitir innsýn í sorgarferli sem margir þekkja - horfa á eftir barni sem aldrei leit dagsins ljós.

Í ljóði og myndum endurspeglast innri átök höfundar sem tekst að lokum að ná sátt og horfa með bjrtsýni fram á veginn.

Einlægni Önnu Margrétar og trúartraust endurspeglast í þessu fallega verki sem mun búa áfram með þeim sem les.